Maar één dokter

Zit ik dan, achter pc 17 in het computerlokaal. Het is krap 12.30, geen reden voor een feestje en ook geen spontane maandagmiddag karaoke-sessie. Ik kan alleen maar drogredenen vinden. Ik tik, met mijn hand over het schermpje gevouwen, voor de 39 ste keer dit jaar ‘Bonnie'in het zoekbalkje van mijn iphone en verdwijn in de armen van Ron Brandsteder en Bonnie St. Claire. Over een uurtje moet ik naar van Moppes en London voor een suikerprik, maar voor nu laat ik mij alleen door dokter Bernard iets wijsmaken.