Ik weet niet wat het is
dat me in jouw armen drijft
Je omhelst me als de augustuswind
In een deken van genegenheid
pak je me in en houdt me vast
Niet een troosteloze schouder
waar jij op vlijdt
Die ik meedraag, elke dag
Onder jouw oksel schuilen
Als onder een paddestoel
Bruin met vale stippen
In een droom die ons bijblijft
Geen opmerkingen:
Een reactie posten