Het meisje kijkt
in het verongelijkte oog
Van de loop
In haar schoot
De groene deken van gras
Grijpt haar sponzige handen
In de houdgreep
Langzaam rolt haar lijf om
Mama, mama laat me los
Over haar kruipt een wolk
Door haar ijzerdraad cocoon
Van het zwaarste soort metaal
Tegen versgepoetste tanden
Kolkt de tornado van ingekapseld as
In haar hoofd kinderliedjes
Want vroeger toen ze korstjes at
Van die vieze harde langs het brood
Kon ze zo wel alles op
- Posted using BlogPress from my iPhone
Geen opmerkingen:
Een reactie posten