Veilig in de club

De rokersruimte is gevuld met goedgeluimde twintigers. Het is hier niet moeilijk om een gesprek aan te knopen. Ik ga zitten op een stapelstoel van plastic, zo een die je vroeger in de schoolkantine veel zag. Het is de laatste onbezette stoel en ik ben niet de enige die voornemens is er op te vlijen.

Sam is ook goedgemutst dus ik mag zitten. We besluiten het zitvlak te delen. Net als ik heeft Sam sterk de behoefte om te praten. Over de mogelijkheid om er buitengewoon uit te zien in H&M kleding, over de overlap tussen de studies Werktuigbouwkunde en Rechten (nihil), over de hang naar de tijd dat keuzes nog voor je gemaakt werden, over onze held Hans Boutellier, over de Veiligheidsmaatschappij en over vriendschap.

Want wat wij voelen, te midden van al het rookgeweld en flarden van opgetogen gesprekken, zouden we op dat moment het best kunnen omschrijven als ‘de kiem van een vriendschap’. We voegen elkaar toe op vriendenplatform Facebook en besluiten de muziek op te zoeken. De techno manoeuvreert mij in een soort eenmanspolonaise, een houding die om mij heen veelvuldig wordt aangenomen. Sam en ik bevestigen nogmaals hoe fijn het is om mensen te leren kennen met wie je veel gemeen blijkt te hebben.

De twaalf uren die volgen heb ik nog talloze aangename gesprekken. Brownies worden gedeeld, evenals sigaretten, flesjes bier, deodorant. We bekommeren ons om elkaar en zeggen dingen als: “Ik ga je straks missen”. Zondagavond vraag ik mij af of een vriendschap op deze manier zou kunnen ontstaan. Beklonken in het umfeld van snoeiharde muziek en dito versnaperingen. Waren wij niet gewoon verliefd op die plotseling opdoemende wederkerige affectie? Wil Derkse zegt in het boek Over vriendschap (dat ik kreeg van een goede vriendin); “Vriendschap is een zone zonder gevaar.” Als ik Sam nu tegen zou komen in het park zou ik hem misschien niets te vertellen hebben. Alle ingrediënten die ervoor zorgden dat we ons die avond in de rokersruimte of in de danszaal veilig voelden ontbreken. We zouden opnieuw een safe haven moeten creëren. Maar we weten allebei: die avond, op dat moment; was alles oprecht.